به نقل از «پول نیوز»

جانجا در مسیر توسعه با سرمایه بخش خصوصی

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۹۱۶۹۱

معدن مس "جانجا" در سیستان و بلوچستان در زمره و تراز یک معدن جهانی است که پیش‌بینی می‌شود ذخیره بیش از یک میلیارد تن داشته باشد و بتواند به یکی از بزرگ‌ترین معادن در حوزه طلا و مس کشور تبدیل شود.

صنایع در حالی به عنوان یکی از مهمترین بخش‌های اشتغالزایی محسوب می‌شوند که علاوه‌بر اشتغالزایی، توسعه و رشد اقتصادی را به دنبال دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این زمینه سیستان و بلوچستان با قرار داشتن بر روی کمربند فلزی و معدنی جهان که از صربستان تا پاکستان ادامه دارد یکی از استان‌های بزرگ معدنی کشور محسوب می‌شود.

معادن سیستان و بلوچستان حاوی ذخایر غنی از فلزات و کانسار‌های معدنی از جمله کرومیت، مس، منگنز، سرب و روی، قلع، تنگستن، طلا و همچنین عناصر و کانسار‌های غیرفلزی نظیر تالک، منیزیت، گل‌سفید و سنگ‌های ساختمانی و تزئینی به ویژه گرانیت و مرمر است.

تنوع مواد معدنی استان

با این وجود سیستان و بلوچستان یکی از استان‌های بزرگ معدنی کشور محسوب می‌شود به طوری که از ۶۰ نوع ماده معدنی شناسایی شده در کشور، ۲۸ نوع آن در این استان وجود دارد؛ همچنین از نظر داشتن عناصر معدنی فلزی از کم‌نظیرترین استان‌های کشور محسوب شده به طوری که میزان آهن پلاسری، مس و آنتیموان و طلای کشور را با پراکندگی وسیع به خود اختصاص داده است.

به عقیده کارشناسان؛ این استان در دوران بعد از انقلاب یکی از استان‌های مستعد در زمینه سرمایه‌گذاری به‌ویژه در بخش معدن بوده است. شناخت مزیت‌های سرمایه‌گذاری در بخش معدن می‌تواند علاوه بر هدایت سرمایه‌ها و منابع به سمت بهره‌برداری توان رقابتی در بازار‌های بین‌المللی ایجاد کند که این امر در سیستان و بلوچستان به عنوان رنگین کمانی از معادن دور از انتظار نیست و در دولت سیزدهم نیز شاهد تحولاتی در این عرصه هستیم.

زمینه توسعه منطقه

در این بین معدن مس جانجا تنها یکی از معادن سیستان و بلوچستان است که با توجه به سطح اکتشافات انجام شده، یکی از بزرگ‌ترین معادن جنوب شرق کشور تلقی شده چرا که با ادامه فعالیت‌های اکتشافی ذخایر این معدن در حال افزایش بوده و بهره‌برداری از ذخیره مس این معدن می‌تواند علاوه‌بر توسعه اقتصادی منجر به توسعه فرهنگی و اجتماعی شود و در توریسم منطقه تأثیر مستقیم بگذارد.

طرح مس جانجا با توجه به اهمیت و اینکه جزء طرح‌های پیشران در دولت است اثراتی بر زندگی مردمان مرزدار و غیور سیستان و بلوچستان گذاشته که تأمین امنیت، توسعه اقتصادی، افزایش اشتغال و رفاه برای مردم منطقه بخشی از اثرات اجرای طرح در این منطقه به شمار می‌رود.

معدن "جانجا"؛ گنج زرین سیستان و بلوچستان

وزیر صنعت، معدن و تجارت در خصوص این معدن اظهار داشت: محدوده اکتشافی جانجا در ۲۱۰ کیلومتری شمال زاهدان و در محدوده شهرستان نیمروز واقع شده، این معدن در تراز یک معدن جهانی است، پیش‌بینی می‌شود ذخیره (زمین شناسی) بیش از یک میلیارد تن داشته باشد که می‌تواند به یکی از بزرگ‌ترین معادن در حوزه طلا و مس کشور تبدیل شود.

عباس علی آبادی گفته است: امیدواریم با طرح‌های در دست اجرا، چهره سیستان و بلوچستان در سال‌های آینده متفاوت از شرایط کنونی باشد چرا که انرژی برق و آب می‌تواند توسعه پایدار را در این استان رقم بزند.

وزیر صنعت، معدن و تجارت ادامه داد: در خصوص معدن جانجا تصمیم بر آن شد تا برای ایجاد زنجیره‌های پایین‌دستی در سیستان و بلوچستان برنامه‌ریزی کنیم و چهره این استان را از کشاورزی محور و آب محور به سمت صنعتی تغییر دهیم چرا که این استان استعداد‌های لازم را با وجود دانشگاه‌های مرتبط در تمامی نقاط و ظرفیت نیروی انسانی دارا است.

ذخایر معدن

وی به میزان ذخیره کشف شده معدن جانجا اشاره کرد و افزود: صدور گواهی کشف در فاز اول با ذخیره‌ای به میزان ۱۵۰.۷ میلیون تن کانسنگ، مس سولفیدی و اکسیدی با عیار حدود ۰/۲۵ درصد مس، عیار میانگین ۰/۳ درصد مس و ۰/۲۸ گرم در تن طلا و ذخیره احتمالی به میزان ۲۰۲ میلیون تن کانسنگ مس به نام شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (تحت پوشش ایمیدرو) است.

علی‌آبادی میزان سرمایه‌گذاری معدن جانجا را ۴۰۰ میلیون دلار اعلام کرد و ادامه داد: در زمان بهره‌برداری از این معدن زمینه اشتغال یک هزار نفر به طور مستقیم و پنج هزار نفر به صورت غیرمستقیم فراهم خواهد شد، افزون بر آن هم اکنون نیز ۶۰ نفر در حال فعالیت بر روی این طرح هستند.

وی در ادامه به چگونگی واگذاری معدن جانجا اشاره کرد و گفت: شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران (ایمپاسکو) به منظور استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی و تسریع در عملیات راه‌اندازی، واگذاری، استخراج و فروش معدن را در دستور کار قرار داد و پس از انجام مزایده عمومی، این معدن را به شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات کنسرسیومی از چهار شرکت چادرملو، گل‌گهر، گهر زمین و غدیر واگذار کرد.

وزیر صنعت، معدن و تجارت خاطرنشان کرد: پس از اصلاحیه گواهی کشف و افزایش میزان ذخیره قطعی، طرح بهره‌برداری معدن جانجا در کمیته بررسی و تأیید طرح‌های بهره‌برداری سازمان نظام مهندسی معدن سیستان و بلوچستان قرار دارد و پس از بررسی و تأیید، طی مراحل قانونی پروانه بهره‌برداری معدن صادر می‌شود.

بازگشت امید و ایجاد اشتغال با معدن جانجا در سیستان

نماینده مردم زابل، زهک، هیرمند و نیمروز و هامون در مجلس شورای اسلامی نیز گفت: تلاش‌هایی برای رفع مشکل معادن سیستان صورت‌گرفته تا برای جوانان منطقه اشتغالزایی ایجاد شود.

محمد سرگزی افزود: در سیستان و بلوچستان معادن زیاد و متنوعی وجود دارد که این موهبت الهی می‌تواند در بهبود اقتصاد منطقه بسیار تأثیرگذار باشد به ویژه در این سال‌ها که تحریم‌های اقتصادی و شرایط خشکسالی چندین ساله اوضاع و احوال اقتصاد و معیشت مردم را به مخاطره انداخته است.

وی ادامه داد: برای موفقیت در حوزه معدن باید بخش خصوصی که دارای اهلیت است را با دقت نظر وارد میدان عمل کرد در حال حاضر بخش خصوصی در حوزه معدن مس جانجا فعال شده که کنسرسیوم کاربلدی نیز این کار را بر عهده گرفته و عملکرد معدن مس جانجا خوب پیش رفته است.

تحول سیستان و بلوچستان با معدن مس جانجا رقم می‌خورد

وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: معدن مس جانجا، معدن در تراز یک معدن جهانی است که پیش‌بینی می‌شود ذخیره بیش از یک میلیارد تن داشته باشد و بتواند به یکی از بزرگ‌ترین معادن در حوزه طلا و مس کشور تبدیل شود.

منبع: ایرنا

منبع: پول نیوز

کلیدواژه: ایمیدرو اشتغالزایی نوسازی معادن معادن ایران فولاد سیستان و بلوچستان معدن مس جانجا سرمایه گذاری معدن و تجارت بهره برداری معدن جانجا بخش خصوصی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۹۱۶۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده تصمیم رئیس جمهور چین برای ملاقات با وزیر خارجه آمریکا / توسعه و تقویت اقتصادی، راهکار چین برای مقابله با تحریکات آمریکا / چین بر جذب سرمایه گذاری خصوصی از آمریکا متمرکز است

به گزارش جماران،  ایان آرتور برمر (متولد 12 نوامبر 1969) دانشمند علوم سیاسی، نویسنده و کارآفرین آمریکایی است که بر ریسک سیاسی جهانی متمرکز است. او بنیانگذار و رئیس گروه اوراسیا، یک شرکت مشاوره و تحقیقات ریسک سیاسی است . برمر 11 کتاب در مورد مسائل جهانی منتشر کرده است. او در تازه ترین نوشتار به بررسی رابطه ایالات متحده و چین به بهانه سفر اخیر وزیر خارجه ایالات متحده به این کشور پرداخته و می نویسد:

آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا  به تازگی از چین ( پکن و شانگهای) بازگشته است. رابطه این دو کشور در حال حاضر در چه وضعیتی است؟ مدیریت تنش بهتر و پایدارتر از آنچه در مدت زمان طولانی پیش از آن دیده ایم، ادامه دارد. البته با توجه به تعداد مسائلی که ما بین این دو کشور اصطکاک ایجاد کرده، مشخص نیست که لزوماً چنین وضعیتی ادامه پیدا خواهد کرد یا خیر؟

درست در طول دو هفته گذشته، رئیس جمهور آمریکا، تعرفه های جدیدی بر فولاد چین وضع و تحقیقات جدیدی را در مورد کشتی سازی چین آغاز کرده است. مخالفت های کنگره ایالات متحده با تیک تاک ادامه دارد.  شما خبر 2 میلیارد دلار کمک نظامی اضافی برای تایوان از جانب ایالات متحده را شنیده اید.  انتقادات زیادی از سوی آمریکایی‌ها در مورد حمایت مداوم چین از روسیه در جنگ اوکراین با ارائه فن‌آوری‌های با استفاده دوگانه به گوش رسیده است.

با توجه به همه این اختلاف ها آیا رابطه به سمت تقابل بیشتر حرکت خواهدکرد؟ پاسخ واقعا مشخص نیست.  وزیر امور خارجه چین گفت که آمریکایی ها باید بین داشتن یک رابطه محدود و یک رابطه مشارکتی یکی را انتخاب کنند و مطمئناً آمریکایی ها ترجیح می دهند هر دو طرف را داشته باشند. آنها می خواهند در زمینه هایی که برای آمریکایی ها مناسب است، مشارکت داشته باشند و در مناطقی که برای آمریکایی ها مناسب است، چین و قدرت این کشور را مهار کنند.

آمریکایی‌ها بیش از سایر کشورها می توانند چنین سیاست دوگانه ای را پیش ببرند زیرا ایالات متحده قدرتمندترین کشور جهان است و در نهایت چینی‌ها بیشتر از آمریکایی‌ها به چین نیاز دارند. با این حال، وابستگی متقابل زیادی میان واشنگتن و پکن  وجود دارد و چین هم از توانایی پاسخگویی به سیاست های آمریکا برخوردار است. اما سوال اینجاست که چین تا چه اندازه وارد این بازی تلافی کردن شده است؟ واقعیت این است که پکن عکس العمل مستقیم کمی از خود نشان داده است.

درست است که وزارت خارجه چین اعلام کرد که اگر حمایت تکمیلی از تایوان که خط قرمز چینی هاست امضا شود، اقدامات قاطعانه ای صورت خواهد گرفت و من گمان می کنم که به این معنی است که ما شاهد تحریم های بیشتری از سوی چین علیه پیمانکاران دفاعی ایالات متحده خواهیم بود اما این تا حد زیادی نمادین است. به نوعی مصداق اینکه زدی ضربتی ، ضربه ای نوش کن.

اما در مقابل همه سیاست‌های دیگری که آمریکایی‌ها به تازگی علیه چین اعمال کرده‌اند، ما شاهد تمرکز چینی‌ها بر مقاوم‌تر کردن کشور و اقتصادشان در برابر تلاش‌های آمریکا برای مهار آن بوده‌ایم، اما نه ضربه زدن مستقیم به آمریکایی ها. در واقع وضعیت چینی ها کاملا پایدار به نظر می رسد.

دیدیم که شی جین پینگ ، رئیس جمهور چین همچنان مستقیماً با وزیر امور خارجه آمریکا آنتونی بلینکن ملاقات کرد، دیداری که حذف آن برای دولت چین بسیار آسان بود و از سوی دیگر از نظر تاریخی در شرایط پرتنش رابطه چنین دیداری مرسوم هم نیست اما آنها ترجیح دادند که این دیدار انجام شود.

وزیر خارجه آمریکا به یک فروشگاه موسیقی رفت و می دانیم که او هم به خوبی گیتار می نوازد و هم به موسیقی علاقه مند است.  پوشش رسانه های دولتی چین از آن سفر بسیار انسانی، دوستانه و بی تکلف بود. در حقیقت برای چینی ها کاری ندارد که دکمه رفتار متقابل را فشار دهند تا نشان بدهند که از این وضعیت راضی نیستند اما این انتخاب آنها در جریان سفر بلینکن نبود. ما شاهد یک رفتار فوق العاده از سوی دولت چین بودیم و این بسیار مهم است.

با گفتن همه اینها، باز هم باید بگوییم که مدیریت رابطه با چین چالش برانگیزتر می شود زیرا در ایالات متحده، چه دموکرات یا جمهوری خواه، یکی از معدود مواردی که در سیاست خارجی می توانید روی آن توافق کنید این است که حواستان باید به چینی ها باشد. بنابراین فقط بایدن نمی تواند درباره سیاست واشنگتن در قبال پکن تصمیم بگیرد بلکه کنگره هم نقش خود را دارد.

در مورد رسانه های آمریکایی نیز وضع به همین منوال است و هرکدام ساز خود را درباره این رابطه می زنند و این در حالی است که در چین اگر رئیس جمهور اراده کند همه رسانه ها یک خط را دنبال خواهند کرد.  در حال حاضر، تعداد زیادی از شرکت ها و بانک های آمریکایی وجود دارند که مدیران عامل خود را برای سفر به چین می فرستند. تعامل میان مردم دو کشور بسیار زیاد است و این چیزی که مقامات چینی به شدت روی آن متمرکز هستند.

ارتباطات و همکاری های بسیار بیشتری در مورد مواردی مانند آب و هوا و برخی مسائل دیگر میان دو کشور وجود دارد.  همچنین در بالاترین سطح ایالات متحده تمایل زیادی برای ارائه اطلاعات بیشتر به چین وجود دارد آنهم در شرایطی که وضعیت جاری در خاورمیانه را می بینیم و چین هم مایل به برقراری آتش بس در غزه است و البته این تمایل میان پکن و واشنگتن در این مقطع مشترک محسوب می شود.

چینی ها دیپلمات های سطح بالا و توانایی زیادی برای جمع آوری اطلاعات که آمریکایی ها دارند، ندارند و به همین دلیل زمانی که مقام های سطح بالای آمریکایی با همتاهای چینی خود درباره خاورمیانه صحبت می کنند چینی ها به یادداشت برداری مشغول شده و البته از این روند راضی و قدردان هم هستند.

بنابراین به طور کلی، من همچنان شاهد تعاملات سطح بالا میان دو کشور هستم که بسیار سازنده است  اما همزمان شما در مقابل رابطه ای قرار می گیرید که هیچ اعتمادی در آن وجود  ندارد و  خط اصلی درگیری در آن به روش‌های مختلف و در مکان‌های مختلف در سراسر جهان ظاهر می‌شود. با گذشت زمان، حفظ این سطح پایدار در روابط ایالات متحده و چین دشوارتر خواهد شد. اما در حال حاضر، من فکر می کنم که ما احتمالاً به این روند حداقل تا زمان انتخابات در نوامبر ادامه خواهیم داد.